جهت بیماران با مراحل پیشرفته بیماری (Stage IIIA, IIIB) جراحی به همراه رادیوتراپی و کموتراپی توسط جراح سرطان توصیه می شود. کموتراپی نئوادجوانت (قبل از عمل) در این بیماران به خصوص در مواردی که ER منفی دارند انجام می شود. جراحی که برای این بیماران انجام می شود رادیکال ماستکتومی مودیفیه (Modified Radical Mastectomy). کموتراپی برای حذف بیماری از مناطق دوردست و رادیوتراپی برای کنترل همان ناحیه انجام می شود.

در بیماری با Stage IV یا بیماری متاستاتیک، درمان قطعی وجود ندارد و اقادامات درمانی جهت افزایش کیفیت زندگی و Survival بیمار انجام می شود. ترجیها درمان در این بیماران درمان آنتی استروژن است. کاندید مناسب درمان آنتی استروژن بیمارانی هستند که رسپتور این هورمون را دارند و بیماریشان تهدید کننده حیات نیست. برعکس، کموتراپی برای بیمارانی مناسب است که گیرنده استروژن در ایشان منفی است. 

بازسازی بافت میتواند به دلایل مختلفی از جمله زیبایی و ترمیم زخم صورت گیرد که به دو صورت زودهنگام و تاخیری انجام میشود.

در افرادی که به دلایل کاهش ریسک سرطان(پیشگیری) و سرطان ها در  استیج پایین  مورد جراحی قرار میگیرند میتوان بعد از جراحی مستکتومی بلافاصه  ترمیم صورت گیرد که نتایج بهتری از جهت زیبایی دارد.

در سرطان های با استیج بالا ترمیم به صورت تاخیری بعد از انجام رادیوتراپی و اطمینان از بهبودی صورت میگیرد.

که در روش free flap عروق عضله از عروق اصلی خود جدا شده به عروق ناحیه متصل میشود.ولی در روش flap عضله از عروق اصلی خود جدا نمیشود.

منظور ما پزشکان زمانی که از تشخیص سرطان صحبت میکنیم رسیدن به این نتیجه است که قطعا در یک فرد یک توده یا ضایعه سرطانی موجود است و با شک کردن به آن متفاوت است،مسئله مانند دیدن سایه یک جسم روی دیوار و دیدن خود آن جسم است،ممکن است سایه شکل خود جسم را برای ما تداعی کند اما هیچوقت نمیتوان با دیدن آن به طور قطع گفت که آن جسم چیست و از آن فراتر آنکه چه ویژگی هایی دارد،آیا سطح زبری دارد یا صاف است،چه رنگی است و غیره.

پس اگر تشخیص نهایتا با نمونه برداری است چرا زمانی که فردی با شکایتی از مانند درد،لمس توده،تغییرات پوستی و غیره مراجعه میکند پزشک اورا معاینه میکند و سوالاتی از قبیل سابقه خانوادگی و مشخصات خود شکایت میپرسد (به این سوالات شرح حال بیمار میگویند)و سپس برای او تصویر برداری درخواست میکند و نهایتا سراغ نمونه برداری میرود و به جای اینها از ابتدا از نمونه برداری نمیکند.

اولا نمونه برداری چند روش دارد،در یک روش یک سوزن صرفا وارد شده و نمونه برداری میکند که خب ممکن است سوزن به جایی که تجمع سلول های سرطانی است برخورد نکند و کمی اینور تر یا آنور تر بخورد یا خود سلول های سرطانی در آن ناحیه شبیه سلول های طبیعی باشند و وقتی سلول های نمونه برداری شده را زیر میکروسکوپ میبینیم بافت طبیعی را مشاهده کنیم و بگوییم که سرطانی نیست یا اینکه با قطعیت نتوانیم بگوییم که سرطان است ،اما زمانی که با معاینه و شرح حال و تصویر برداری(یعنی از روی همان سایه جسم) شک بالایی برای سرطانی بودن آن داشته باشیم به یافته طبیعی نمونه برداری سوزنی اکتفا نمیکنیم و نمونه برداری را به روش دیگری انجام میدهیم مانند اینکه سینه را شکاف میدهیم و مستقیما تکه ای از ضایعه یا کل ضایعه مشکوک را خارج کرده و سپس سلول های آن را مشاهده میکنیم.