غربالگری سرطان سینه
غربالگری به معنای استفاده از آزمایش ها و معاینات پزشکی جهت تشخیص زودهنگام بیماری ها پیش از بروز علائم آنهاست. چرا که بروز علائم برخی بیماری ها و سرطان ها هنگامی صورت میگیرد که درمان آنها دیگر پاسخ نمی دهد یا صرف هزینه مالی بیشتری را می طلبد. به همین جهت غربالگری یکی از روش های رایج شناسایی زودهنگام بیماری ها در دنیا است که انجام آن به معنای بیمار بودن فرد مراجع نیست. همچنین طبیعی نبودن نتیجه یک غربالگری به معنای بیمار بودن فرد مراجع نیست و صرفا فرد را مم به پیگیری و آزمایش های بیشتری می سازد.
در ن 20 سال یا بیشتر با ریسک معمولی ابتلا، باید معاینه توسط پزشک متخصص سرطان سینه حداقل هر 3 سال یک بار انجام شود.
همچنین با شروع 40 سالگی، معاینه و ماموگرافی باید سالانه انجام شود.
تکنیک های غربالگری شامل معاینه فیزیکی، ماموگرافی و MRI است.
معاینه فیزیکی شامل مشاهده و لمس ها و زیر بغل فرد می باشد.
تغییراتی که در مشاهده اهمیت دارد شامل:
"در لمس ، وما همه بخش های باید لمس شود؛ از زیر بغل گرفته تا جناغ و از چین پایین تا استخوان ترقوه. در انتها نیز باید زیربغل ها لمس شوند."
متداول ترین روش غربالگری است. در ماموگرافی با استفاده از اشعه ایکس از سینه ها تصویربرداری می شود که به این وسیله توده های بسیار کوچک و غیر قابل لمس و غیرقابل رؤیت توسط سونوگرافی شناسایی می شوند. در این روش سینه های فرد بین دو صفحه قرار می گیرند و فشرده میشوند. این فشرده سازی باعث ایجاد تصویری بهتر می شود، فقط احتمال ایجاد درد و ناراحتی برای فرد وجود دارد .
در غربالگری سرطان برای خانم های بالای 20 - 25 % ، استفاده از MRI توصیه می گردد افرادی که :
در MRI برخلاف ماموگرافی، تراکم باعث کاهش حساسیت آن نمی شود اما موارد کاذب بیشتری دارد.
اپیدمیولوژی سرطان
طبق آمارهای بدست آمده توسط سازمان بهداشت جهانی (who) سرطان شایعترین سرطان در خانم ها و دومین علت مرگ و میر در آنها می باشد شیوع این بیماری با افزایش سن در خانم ها رابطه ی مستقیمی دارد به طوری که میزان درگیری آن در سنین 30 تا 39 سال از هر 229 نفر 1 نفر به آن مبتلا می شود در حالی که در سن 80 سالگی از هر 10 نفر 1 نفر به آن مبتلا می شود که نشان دهنده ی افزایش میزان شیوع این بیماری با افزایش سن است.
میزان شیوع سرطان در ایران نسبت به سایر کشورها متوسط بوده در حالی که سن ابتلا به این بیماری نسبت به کشورهای غربی پایین تر بوده به طوری که میانگین سن ابتلا در ایران 48 سال است. متاسفانه در ایران بدلیل مراجعه ی دیر هنگام به پزشک و عدم اطلاع کافی در خصوص این سرطان شایع در خانم ها، بیماران زمانی به پزشک متخصص سرطان مراجعه می کنند که بیماری پیشرفت قابل توجهی داشته باشد که این موضوع در کیفیت درمان و میزان مرگ و میر ناشی از این بیماری تاثیر بدی می گذارد.
عوامل مستعد کننده سرطان
عواملی که فرد را نسبت به سایرین بیشتر مستعد ابتلا به سرطان می کند عبارتند از:
1- سابقه خانوادگی (اقوام درجه 1 یعنی مادر، خواهر و .) سرطان ، تخمدان و روده
2- قاعدگی زودرس ( زودتر از 12 سال) و یائسگی دیررس (دیرتر از 55 سال)
3- سابقه شخصی سرطان تخمدان، اندومتر و روده
4- چاقی، عدم فعالیت بدنی و ورزش
5- مصرف سیگار و الکل
4- استفاده ناکافی از سبزیجات و میوه
5- سن اولین بارداری (هرچه دیرتر به نفع ایجاد سرطان است) و تعداد بارداری (هرچه تعداد بارداری بیشتر باشد احتمال ابتلا به سرطان را کاهش می دهد)
6- مصرف داروهای ضدبارداری
7- رادیاسیون با دوز بالا به قفسه سینه
8- نژاد یهودی
روش های درمان و جراحی سرطان سینه